بندر تیاب افزون بر 4 هزار سکنه بومی دارد که مردمانی متدین ، میهمان نواز ، زحمتکش ، گشاده رو ، پاک نیت و سخت پایبند آداب و رسوم سنتی زیبای خود هستند . لباس سنتی زنان و مردان موسیقی بومی صنایع دستی وگویش محلی از جلوه های فرهنگی خاص این بندر است.
بندرتیاب در معنی فارسی آن ته آب یعنی مترادف بندر(بن دریا)است که بندرشهر میناب یا همان تیو میناب اطلاق می شود .این بندرکه بنابر جغرافیای تاریخی آن بخشی از بندر هرمز قدیم محسوب می شود،نگین گم شده تاریخ هرمزگان است؛بندری آباد در مصب رودخانه میناب که بوسیله خوری به دریا وصل بود،صدها کشتی از سراسر آسیا بخصوص هند و چین و افریقا در بندر هرمز مشغول تخلیه محموله های تجاری خود بوده اند.بندر هرمز قدیم در 10 کیلومتری جنوب غرب شهر فعلی میناب و 15 کیلومتری ساحل دریا واقع شده بود و از طریق خوری به دریا وصل بود، این خور اکنون قابل رفت و آمدلنج های تجاری و صیادی می باشد . بندرتیاب در حال حاضریکی از دهستانهای شش گانه بخش مرکزی شهرستان میناب است که از لحاظ جمعیت از دهستانهای پرجمعیت استان هرمزگان محسوب می شود.این بندر در 20 کیلو متری قسمت غربی شهرستان میناب قرار دارد ویکی از بنادر مهم اما کوچک استان از لحاظ فعالیتهای تجاری ، توریستی ، ماهیگیری و فعالیتهای وابسته به دریا محسوب می شود ، وجود انواع پرندگان دریایی و هم چنین جنگل های زیبای حرا در این ناحیه از هرمزگان اهمیت دو چندانی به منطقه داده است ، جنگلهایی که در این منطقه رشد می کنند درمد به زیر آب ودر جزر از آب بیرون می آیند .
